از جمله آموزه های اسلام برای تکامل و رشد انسان ها، ایثار از جان و مال در راه خداوند
یگانه می باشد؛ به این معنا که انسان، همه دارایی ها و امکاناتش را امانتی الهی بداند
که باید در طریق بندگی هزینه کند. قربانی کردن نیز نمادی از قطع دلبستگی و وابستگی
ها و جلوه ای از ایثار مال و جان در راه محبوب واقعیو رضای خداوند متعال می باشد. البته
آنچه که از قربانی کردن و رسیدن به مقام قرب الهی به وسیله ذبح گوسفند، لحاظ شده
است قطع علقه های روحی و مالی است که باعث تقوای قلب و طهارت نفس می گردد
.خداوند متعال اصل قربانی کردن را از شعائر الله دانسته و آن را نشانه ی بزرگداشت و
سپاس گزاری مؤمنان بر نعمت هدایت معرفی کرده و قربانی کننده را در گروه و خیل
محسنین و نیکوکاران داخل کرده است. در قرآن کریم آمده است: «وقتی شما قربانی
می کنید آنچه که متعلق به خدا است، تقوای شماست نه گوشت و پوست قربانی»
بنابراین در قربانی کردن هر چند ظاهر کار سر بریدن است؛
اما واقعیت قضیه نهایت تسلیم، سرسپردگی، عشق و علاقه بنده به مولای خود است؛
و در واقع قربانی کردن نمادی از قربانی کردن هواهای نفسانی و ذبح نفس اماره و نوعی
جهاد با نفس در جهت زدودن تعلقات و وابستگی های دنیوی و مادی و رهایی از زندان
مال پرستی و دنیاطلبی است. عید قربان با نماز و عبادتش، با ذکر و دعایش، با قربانى
و صدقات و احسانش بسترى براى جارى ساختن مفهوم عبودیت و بندگى است.
عید قربان مبارکباد...
روابط عمومی مؤسسه آموزش عالی
میلاد گلستان