غربت حضرت زهرا غربت عجیبی‌ست... همیشه و هماره تاریخ... غربت غم‌باری
که اغلب حتی اشک هم تسکینش نیست... حالا گاهی به خاطر غریبگی ماست
و بخشی هم بهخاطر خود واقعه... بگذریم... غربت عجیبی‌ست غربت حضرت زهرا
که فعلا جز توسل بهاشک راه دیگری نمی‌شناسیم... کدام زن، که کدام انسان
است که در اوج فوران آلامروزگار، احساس و خرد و مصیبت و حماسه را چنین به هم
بیامیزد. و چه قدر قشنگآدم را با خودِ نفس‌آلودش روبه‌رو می‌کند... خطبه‌اش
در مسجد چقدر یادآور خطبه امام حسین است در عاشورا. به عبارت بهتر،
پسر چقدر شبیه مادر است... چه سنگین بود صحنه سکوت مردم، وقتِ هل من
ناصر فاطمی... به راستی من اگر بودم، کجا بودم؟ الان کجا هستم... به راستی
که فاطمه فاطمه است. اگر جداشده از جهل و گناه، اگر جداکننده دوستان از آتش،
جداکننده حق از باطل هم. آدم را با تناقضاتش مواجه می‌کند، بعد خود مهربانانه
دست پیش می‌آورد برای دستگیری...بسیاری از ما باید در چگونگی رویکرد
خود به اهل بیت علیهم السلام تجدید نظر کنیم. تجدید نظری که می تواند
جهت زندگانی ما را به عنوان پیروان آن بزرگان عالم خلقت، دگرگون بسازد.
خوبست کمی صریح باشیم! بسیاری از ما گویا اصلا توجهی به بعد علمی
اهل بیت علیهم السلام یا بعد سیاسی حیات طیبه ی ایشان نداریم واقعا
گمان می کنیم - هر چند ناخودآگاه - که رویکرد ما به آن بندگان عالیقدر خداوند
فقط باید رویکردی عاطفی باشد.البته این رویکرد خیلی ارزش دارد ولی همه
وظیفه ی ما نیست. کما اینکه اصلا ناقص دیدن آن ذوات معصوم است.
آن وقت نتیجه این می شود که ما در آداب زندگی در تصمیم گیریها و کنشها
و واکنشهای گوناگون فردی و اجتماعی گویا که اصلا –العیاذ بالله –هیچ آموزه ای
و الگویی نداریم و این می شود که سبک زندگی ما، سبک زندگی اسلامی نیست!
اگر بدانیم که با این رویکرد ناقص چه درجات بالا و چه مقامات قربی را از دست
داده ایم و در قیامت یعنی روز حسرت چه غصه ای خواهیم خورد، بسیار پریشان
و مضطرب خواهیم شد!
شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) تسلیت باد
روابط عمومی مؤسسه آموزش عالی
میلاد گلستان
